Slechts een aantal mensen op deze wereld kunnen het zonnestelsel in zoiets kleins als een polshorloge stoppen. De Nederlander Christiaan van der Klaauw is een van hen. Christiaan werd in 1944 in Leiden geboren en voltooide daar de instrumentmakersschool. Hij raakte geïnteresseerd in het maken van klokken en in 1974 produceerde hij zijn eerste klok. Hij was ook gefascineerd door de voorspelbare bewegingen van hemellichamen en daarom begon hij astronomische kenmerken in zijn uurwerken te verwerken.
Zijn vaardigheden trokken de aandacht van de leden van de AHCI (Académie Horlogère Des Créateurs Indépendants, de academie van onafhankelijke horlogebouwers), een selecte groep van uiterst begaafde onafhankelijke horlogemakers, waar Christiaan zich in 1990 bij aansloot. Zijn meesteruurwerk is de Planeto Astrolabium, een uiterst gecompliceerde klok die de plaatselijke tijd aangeeft, maar ook de dag, maand, week en jaar, een compleet astrolabium en het noordelijke en zuidelijke halfrond.
In 1992 won Christiaan de prijs voor het meest innovatieve ontwerp op de belangrijkste horlogebeurs, die van Basel, Zwitserland, eveneens voor een klok met astronomische kenmerken, de Pendule Variable.
Ondanks hun schoonheid en complexiteit waren klokken niet waar het publiek op zat te wachten. De vraag was naar mechanische horloges. In 1994 besloot Christiaan daarom niet langer klokken te maken, maar horloges. Zijn fascinatie voor astronomische verschijnsels bleef echter en Christiaan stelde zichzelf de uitdaging om de technieken die hij voor zijn klokken had gebruikt te vertalen naar de microkosmos van het polshorloge. Hij slaagde hierin en zijn eerste polshorloge met astronomische kenmerken was de Satellite du Monde, een horloge dat niet alleen de tijd aangeeft, maar ook een grafische weergave van de relatieve posities van de zon en maan, rondom een wijzerplaat die de wereldtijd aangeeft.
Hierna begon Christiaan aan de productie van een drietal meer gecompliceerde horloges. In 2000 introduceerde hij zowel de Astrolabium 2000 als het horloge dat zijn signatuurhorloge zou worden, de Planetarium 2000. Een jaar later kwam hij met de Eclips 2001.
Zowel de Planetarium 2000 als de Eclips 2001 hebben complicaties die uniek zijn voor de horlogemakerij. In de Planetarium zit, hoe kan het ook anders, het kleinste planetarium ter wereld. Behalve de lokale tijd, de datum en de maand geeft dit horloge ook de omwenteling rond de zon aan van de planeten Mercurius, Venus, de aarde, Mars, Jupiter en Saturnus.
De Eclips 2001 heeft twee unieke kenmerken: ten eerste het venster met daarachter de zon en maan, ten tweede de secundaire wijzerplaat met de ?eclipsindicator?. Samen geven deze wijzers aan wanneer er ergens ter wereld een zons- of maansverduistering plaatsvindt.
Na deze drie horloges bracht Christiaan opnieuw het ene astronomische meesterwerk na het andere uit. Deze horloges dragen namen als Real Moon, de Mondial, Venus 2006 en zijn nieuwste horloge, geïntroduceerd op Baselworld 2008, de Satellite du Monde 2008.
In 2010 heeft het bedrijf Christiaan van der Klaauw een verandering doorgemaakt, nadat Van der Klaauw drie nieuwe partners presenteerde die mede-eigenaar zijn geworden. Het bedrijf draagt sinds dien de naam Christiaan van der Klaauw Astronomical Watches. De mede-eigenaren zijn Daniel Reintjes, Sander Franken en Maurice Doppert. Christiaan van der Klaauw zal zijn belang de komende jaren afbouwen. Hij blijft wel het gezicht van het bedrijf en zal zich alleen nog bezighouden met wat hij echt leuk vindt: het bedenken, ontwerpen en berekenen van nieuwe astronomische complicaties.
http://www.klaauw.com/