Everlight: mechanische horloges met een lampje

In de jaren 1950 en 1960 was de horloge-industrie druk bezig oplossingen te vinden voor problemen die er vaak niet echt waren. Hierdoor zijn er vintage horloges te vinden met de meest vreemde toepassingen die, omdat ze geen succes waren, korte tijd zijn geproduceerd en nu zeldzaam zijn. De Tourist Everlight en later de Giroxa Everlight zijn daar een goed voorbeeld van.

Het probleem waarover horlogefabrikant Adolf Allemann Fils AG zich boog was dat lichtgevende cijfers en een elegante wijzerplaat zich niet lieten verenigen. Gelukkig was de elektrotechniek in 1957 zover dat ze er een oplossing voor leken gevonden te hebben: een lampje in het horloge inbouwen ter verlichting van de wijzerplaat. Quartzhorloges waren er nog niet maar elektrische horloge begonnen langzaam maar zeker in productie te komen. Toch koos Allemann ervoor via hun merk ?Tourist? een mechanisch horloge te maken met een lampje dat via een batterij in de achterdeksel van voeding werd voorzien: de Everlight.

Bij de Tourist Everlight was de achterdeksel de batterij. Het opladen ervan ging via een (voor de jaren 1950) normale batterij, die tegen de kastbodem moest worden gehouden. Na ongeveer 5 seconden was de accu voldoende opgeladen voor kort gebruik, voor een volledige oplading moest het horloge 5 uur aan de batterij. De achterdeksel maakte contact met het FHF 72 uurwerk dat als geleider diende. Indrukken van het knopje bij twee uur zorgde ervoor dat het lampje ging branden. Het lampje zorgde niet alleen voor genoeg licht om in het donker te kunnen zien hoe laat het was, maar zelfs zoveel dat het gebruikt kon worden als zaklantaren. Problemen deden zich echter voor met onderdelen. De accu en lampje waren de zwakke plekken en hoewel het horloge waterdicht was, was het kleinste beetje vocht funest. Ondanks dat kende het horloge een gematigd succes, maar verween toch weer snel van de markt.

In 1968 dacht de Belvil Watch Co. het idee toch succesvol in de markt te kunnen zetten via hun merk Giroxa. Ook dit horloge werd ?Everlight? genoemd. De in de achterdeksel ingebouwde accu werd vervangen door een inmiddels tot knoopcel gekrompen batterij en de stroom werd via een geleider in een over het mechanische uurwerk geplaatste plastic beschermkap naar het lampje gebracht. Hoewel de Giroxa Everlight minder gevoelig was voor schade, werd het ook niet het grote succes waarop was gehoopt ? misschien deels door de gelijktijdige opkomst van elektrische LED horloges.

Zowel de Tourist Everlight (ook als ?Solar? bekend) en de Giroxa Everlight zijn met niet al te veel moeite te vinden bij vintage handelaren en op websites als eBay. Wat een stuk lastiger is, is het vinden van een compleet werkend exemplaar. Vanwege deze problemen, en omdat het geen zeer bekende modellen zijn, variëren de vraagprijzen enorm: van ? 10,- tot ? 1.000,-.