Het is interessant om de argumentatie te bestuderen rondom de bewering dat de maanlanding fake was. Een belangrijk aspect is filmregisseur Stanley Kubrick, die in 1968 bezig was met zijn ruimtefilm ‘2001: a Space Odyssey’. Er wordt geclaimd dat Kubrick in 1968 is benaderd door NASA over zijn maandecor en het regisseren of de preproductie van de maanlanding. Kubrick weigerde naar verluidt mee te werken en zou daarop door de CIA onder druk zijn gezet met het publiceren van de communistische activiteiten van zijn broer. Dat was uitermate schadelijk geweest voor de filmmaker, waardoor hij overstag zou zijn gegaan. Kubrick zou in ruil toegang hebben gekregen tot NASA’s archieven met betrekking tot UFO?s en aliens, zoals de Roswell Files.
De maanlanding zou een vernuftig, mede door Kubrick uitgedachte en in beeld gebrachte combinatie zijn van studio-opnamen, NASA-footage en geluidsbanden. De launch van de Apollo en de waterlanding bij terugkomst zouden echt zijn, alleen was de raket niet naar de maan gegaan maar slechts de ruimte in. Kubrick heeft hierover nooit gesproken, maar zijn vrouw heeft er na zijn dood wel iets over gezegd. In de film ‘Dark Side of the Moon‘ (van William Karel) bevestigt Kubrick’s weduwe dat haar man is benaderd, waarschijnlijk om beelden te produceren die konden worden gebruikt zodra de transmissie tussen maan en aarde mislukte. Volgens de samenzwering zou dat inderdaad NASA’s verklaring zijn in geval van nood, maar is alles in studio’s gefilmd, en kwamen de astronauten nooit op de maan?
Deze theorie wordt op talloze manieren gestaafd, maar nergens bewezen. Er zijn opmerkelijkheden te noemen, zoals het ontbreken van cruciaal beeldmateriaal van het verblijf op de maan. Dat is ‘zoekgeraakt’. Datzelfde gold voor het horloge van Buzz Aldrin, één van de twee astronauten die voet op de maan zette en de enige met de Speedmaster Professional om zijn maanpak. Dit horloge werd in 1971 gestolen. (Neil Armstrong wandelde ook op maan, maar had zijn horloge niet om; het deed dienst als boordklok in de Lunar Module).
In 2003 kwam een Amerikaan, Stephen Morely, in het nieuws die beweerde het horloge van Aldrin te hebben. Hij beweerde het horloge in 1990 van een studente te hebben gekocht voor $ 175; haar vader had het gevonden op een strand nabij Santa Barbara in de jaren 70. Morley wilde er geen afstand van doen. Een rechtszaak volgde. NASA, het Smithsonian en Aldrin zelf maakten aanspraak op het horloge; ook de FBI bemoeide zich ermee. De kwestie haalde zelfs het NOS Journaal. Uiteindelijk bleek na onderzoek van NASA dat het niet Aldrin’s horloge was.
Nu het enige horloge dat ooit op de maan was voorgoed zoek lijkt, en de maanlanding zelf ook in twijfel wordt getrokken, is het natuurlijk extra pijnlijk om op een Rolex-forum te worden geconfronteerd met talloze foto’s die ‘de persoonlijke horlogevoorkeur’ van astronauten aantonen?
Het is belangrijk te weten dat niets van de conspiracy theory bewezen is, terwijl NASA bijvoorbeeld wel degelijk van de maan afkomstig materiaal in haar bezit heeft.
Daarnaast ben ik blij dat Omega een hele bijzondere Speedmaster heeft gepresenteerd ter ere van de 40ste verjaardag van de maanlanding, de Omega Speedmaster Professional Moonwatch Apollo 11 40th Anniversary Limited Edition.
Meer informatie over de uitzending van Fox: Conspiracy Theory: Did We Land on the Moon?
De documentaire ‘Dark Side of the Moon’ is in drie delen te zien via Youtube. Meer over de geschiedenis van de Speedmaster is te vinden via de website van Omega.
© Tekst voor Horloge.info: Paul Dezentjé
